Wat is uw achtergrond, persoonlijk, familiaal en professioneel ?

Tekenen is iets wat ik eigenlijk al van kinds af aan doe. Als kind tekende ik op de muren van mijn kamer en toen die eenmaal vol waren, hebben we er bovenop opnieuw geschilderd en had ik weer een leeg doek. Toen ik opgroeide, waren er vaak enorme bals en feesten en ik herinner me dat ik mijn eigen jurken maakte toen ik 17 of 18 was. Deze feesten waren gewoon geweldig. De vrouwen droegen jurken, fantasiejuwelen en ik begon op stoffen te schilderen, wat in die tijd vrij ongebruikelijk was. Toen ik begon, maakte ik de jurken zelf en ik realiseerde me al snel dat ik niet bijzonder goed was in naaien, dus huurde ik een naaister in, die alle kleding met mij ontwikkelde. Al snel begonnen mensen mijn jurken te kopen en uiteindelijk opende ik een kleine winkel waar klanten ze konden komen bestellen.

Wat bracht u op het idee van deze papieren kledij ? En hoe evolueerde uw oorspronkelijk project ?

Ik was gepassioneerd door mode en vond het geweldig, maar de klanten begonnen mij te irriteren. Ze waren zo moeilijk en veeleisend dat het me in zekere zin afschrikte. Ik reisde naar de Verenigde Staten en begon daar mijn stoffen te verkopen. Toen ik in New York was, ging ik altijd naar musea en ik herinner mij dat ik helemaal geschokt was toen ik deze prachtige tentoonstelling over mode en meubels uit de 18e eeuw in het Metropolitan Museum of Art zag. Om eerlijk te zijn, werd ik erdoor overweldigd en begon ik geobsedeerd te raken door oude stoffen. Via een gemeenschappelijke vriend ontmoette ik deze verzamelaar die al deze kleding en accessoires uit die tijd bezat. Ik weet niet eens meer hoeveel dagen ik daar heb doorgebracht. Ik was verslaafd ! Ik bleef nadenken over hoe ik ze kon namaken en begon ze op papier te maken. Het was voor mij de vreugde van het herschapen van de geschiedenis en het idee van permanente trompe-l’oeil waar ik van hou. In het begin werkte ik maar met één soort papier en dat werd zijde, katoen of welke stof dan ook die ik wou. Ik begreep toen dat de mogelijkheden eindeloos waren met papier. Ik begon met die ene jurk en toen nog één en nog één. Ik zit nu op bijna 400 papieren jurken die de geschiedenis van de mode volgen van Elisabeth 1 tot Frida Kahlo.

Wat is uw mooiste creatie tot nu toe en die waar u het meest trots op bent ?

Ik denk dat ik trots ben elke keer ik een jurk maak ! ☺ Maar ik heb net een hele tentoonstelling over Frida Kahlo gemaakt die bijna drie jaar in beslag nam en die nu tentoongesteld wordt in de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten in Brussel.

Wat zou u veranderen in uw carrière als u dat kon ?

Niets !

Wat zijn uw ambities en plannen ?

Om te blijven doen waar ik mee bezig ben en om op reis te kunnen gaan om inspiratie op te doen.

Hebt u het feit dat u tot de adel behoort ervaren als een troef, een last of een
non-event ?

In onze tijd vind ik het een beetje een non-event, maar ik ben er trots op, erbij te horen.

Welke boodschap wenst u mee te geven aan onze leden, vooral de jongere ?

Dat zij met passie moeten werken, want het leven is te kort ! Je moet je volledig investeren in wat je doet, of doe iets anders. Ik vind het te triest om je werk maar half te doen of om het te doen omdat je op zoek bent naar een bepaald comfort. Op een dag worden we wakker, het leven is voorbij en we merken dat we spijt hebben dat we niet hebben gedaan waar we stiekem van droomden !

Wij danken Catherine de Dorlodot voor het afnemen van het interview en het schrijven van dit artikel.