Met het hoofd in de wolken en de voeten op de grond.

Tom de Dorlodot is een verankerd man, een gepassioneerd ontdekkingsreiziger en een verhalenverteller met de technieken van de 21e eeuw. Hij is een paar dagen in België en gunt ons het genoegen om zijn heldendaden en avonturen met ons te komen delen op 25 oktober in de salons van de VAKB ter gelegenheid van het Ondernemersforum.

Ik schrijf me in voor het Ondernemersforum van 25 oktober

Maar vooraf stemde hij ermee in om een paar vragen te beantwoorden :

Kun je je carrière in een paar woorden omschrijven ?

Ik kom uit een Belgisch gezin met een Waalse vader en een Vlaamse moeder en ik groeide op in Vieusart, omringd door de hele familie van mijn vader, met laarzen aan mijn voeten. Mijn tijd in Maredsous was memorabel want ik heb er al mijn beste vrienden leren kennen en ik had de kans om alle mogelijke sporten te beoefenen : vissen, rugby, voetbal ... tot op de dag dat, toen ik 14 was, een paraglidingvriend met zijn zeil naar het college kwam en ons de “goesting” gaf om een paraglidingworkshop te organiseren met 20 klasgenoten. Elke woensdag leerden we op school hoe we onze paragliders konden opblazen en over aerologie, enz. Wij evolueerden naar de paramotor en een jaar later vloog ik tussen de torens van Maredsous. Dat waren geweldige jaren !

In de retorica was ik ploegkapitein van Maredsous, waar ik zin voor organisatie en teammanagement aanleerde.

Ik bracht vervolgens een jaar in het buitenland door, in de VS om Engels te leren en in Guatemala voor een humanitair project en om Spaans te leren, voordat ik terugkeerde om communicatiewetenschappen te studeren want die had ik nodig voor mijn projecten. Om je passie te beleven, moet je ze immers kunnen vertellen.

In het begin, om mijn dure hobby te kunnen uitoefenen, had ik een klein bedrijf opgezet – nog vóór het tijdperk van drones en digitale fotografie – en luchtfoto’s van huizen gemaakt om ze van deur tot deur te gaan verkopen. Het heeft me veel geleerd over verkooptechnieken en marketing.

Na mijn humaniora overtuigde ik mijn ouders dat de beste filmschool in Granada, Spanje was. Het was vooral waar de twee beste paragliders ter wereld waren gebaseerd. ’s Ochtends studeerde ik, ‘s middags vloog ik en was ik de caddy van mijn helden. Ik heb geleerd van de besten en ik heb hen mogen begeleiden op geweldige projecten.

Om van sponsoring te kunnen leven, moet je je verhaal vertellen. "Je geeft me je paragliders en ik gebruik ze in mijn video’s." Zo ben ik begonnen. Ik tekende snel bij Red Bull, GoPro, Garmin, Volkswagen, ...

Ik heb een geweldig team dat met mij samenwerkt, te beginnen met mijn vrouw Sofia die zorgt voor logistiek, partnerships, follow-up van projecten en contacten met ambassades voor vergunningen, aangezien zij bijna alle talen spreekt.

Van haar kant heeft ze ook een podcast gelanceerd en presenteert ze binnenkort een buitensportshow op televisie.

Ik heb ook een partner voor de administratie en een medewerker die het web verzorgt. De andere leden van het team zijn freelancers met wie we samenwerken in functie van de projecten.

Wat zijn je plannen vanaf nu ?

Dat zijn er veel. Allereerst vestigden we ons met mijn vrouw Sofia en mijn twee kinderen, Jack en Leonor, op de Azoren die we ontdekten tijdens een zeiltocht over de Atlantische Oceaan. Wij werden er verliefd op en bouwden er een klein huis. Binnenkort verwelkomen we Adrien Joveneau van de RTBF en een vriendin die voor National Geographic werkt.

Ik ben net terug uit Pakistan waar ik 6 weken heb doorgebracht om een documentaire film voor televisie op te nemen (die in 2023 wordt uitgebracht).

Ik zal ook documentaires maken :

• in Colombia waar we een vereniging hebben opgericht, Under My Wings, die paraglidinglessen geeft en apparatuur verstrekt aan jongeren in de favela’s om hen uit de wereld van geweld en drugs te halen.
• In Tanzania waar we met Maasai chiefs over een krater vliegen om te landen op de Montagne des Dieux.

Op de agenda staat ook de legendarische Red Bull X Alps race in juni.

En ik ben momenteel ook bezig met een fondsenwerving voor de bouw van een aluminium catamaran van 18 meter (gemaakt van gerecycleerde blikjes) om de wereld rond te zeilen. We zullen atleten van hoog niveau, wetenschappers, enz… verwelkomen. De stijging van de materiaalprijzen dwong ons echter om onze plannen te herzien en ons project te verfijnen. Maar dat is niet zo erg. Vandaag zijn we begonnen met de zoektocht naar industriële partners om de technische uitdagingen aan te gaan.

Wat is de meest extreme ervaring die je hebt gehad en waarom ?

De prestatie die we zojuist in Pakistan hebben geleverd. Daar zijn we al jaren mee bezig. We wilden als eersten de K2 bereiken , de 2de hoogste bergtop ter wereld. De uitdagingen waren kolossaal, er is geen landing mogelijk op de route, je moet het niveau hebben om te vliegen in turbulente omstandigheden, uitgerust zijn met zuurstof en bestand tegen kou op dergelijke hoogten, enz… Wij hadden enorm veel geluk met gunstige winden die ons in staat stelden om onze droom te verwezenlijken en langs de flanken van de K2 te vliegen op meer dan 7500 m vanwaar wij de Himalaya aan de Chinese en de Indiase kant konden bewonderen en de Nanga Parbat konden zien die meer dan 185 km verderop ligt. Wij hebben eveneens in één dag een vlucht over 3 pieken van 8000 m gemaakt. Die zal echt tot de meest ongelooflijke ooit worden gerekend.

Je hebt het niet gehad over je val die je dwong om weer te moeten leren lopen ?

Neen, want ik focus me liever op de meest intense en positieve momenten.
Uiteraard zijn er moeilijke momenten en tijden van rigoureuze voorbereiding. Niets kan worden geïmproviseerd, alles wordt geanticipeerd. Dit is het recept voor succesvolle avonturen.

Wat motiveert je dagelijks ? Wat is de essentie van je motor ?

Mijn passie en de mogelijkheid om de grenzen van mijn sport te verleggen, zoals de grote ontdekkingsreizigers die plaatsen wilden ontdekken waar nog nooit iemand is geweest.

Ik vind het ook leuk dat het een excuus is om te reizen en culturen en mensen te ontdekken.

Ik doe graag waar ik van hou. Ik ben ook begonnen met een omscholing naar zeilen. Zodra één project klaar is, zijn er al andere in de maak.

Het feit dat je edelman bent, heb je dit ervaren als een troef, een last, een non-item, ... en waarom ?

Tijdens mijn reizen maakt het niet uit, ik schep er niet over op, maar ik schaam mij er niet voor. Het maakt deel uit van de geschiedenis van mijn familie en ik ben er trots op.

Ik ben overtuigd van het belang van de familie, van de gemeenschap. Ik geloof in de VAKB-gemeenschap, het is een aanwinst als het open staat voor de wereld en niet wordt ingesloten door zijn geschiedenis en zijn prestaties. Het kan bruggen bouwen en je kunt fantastische dingen doen als je verbonden bent met kwaliteitsmensen.

Welke boodschap wilt u doorgeven aan onze leden, vooral de jongeren, voor uw volgende conferentie ?

Ik zou willen dat ze nieuwsgierig zijn en uit hun comfortzone stappen. Je moet risico’s nemen en doen waar je van houdt. Ik nodig hen uit om op 25 oktober hun passies te komen delen .

Ik schrijf me in voor het Ondernemersforum van 25 oktober