ChatGPT, dit taalmodel gebaseerd op kunstmatige intelligentie, is een indrukwekkende tool. Een kracht van onze menselijke interpretatie is dat we voordelen (snelheid, efficiëntie) en/of nadelen (gevoel van angst) kunnen detecteren die in dit indrukwekkende bijvoeglijk naamwoord zitten. Kunstmatige intelligentie is hier nog niet toe in staat. Misschien moeten we het in zijn geval eerder hebben over kansen (complementair instrument) en bedreigingen (kwaliteit en veroudering van inhoud).

Onze waarneming gebruikt onze bestaande kennis om prikkels te verzamelen en te interpreteren. In feite doet ChatGPT hetzelfde, maar dan met behulp van de enorme database die beschikbaar is op "het web". Zoveel betrouwbare bronnen... of niet (nepnieuws, veroudering van informatie), waarmee kunstmatige intelligentie zijn ’risicovolle’ antwoorden borduurt.

Moeten we onze virtuele pen neerleggen en ons beperken tot menselijke redactionele inhoud waarvan de waarheidsgetrouwheid ons minder verdacht lijkt ? Het hangt allemaal af van het gebruik ervan. Wanneer een vraag lastig is, gebruikt ChatGPT kunstgrepen die het gebrek aan beschikbare informatie in zijn database zo goed mogelijk moeten verbergen : dit resulteert in soms fantasierijke inhoud verborgen achter een relatief overtuigende, zij het vaak smakeloze "taal".

Zonder het te verbieden, moet het daarom mogelijk zijn om het op een beredeneerde manier te gebruiken en tegelijkertijd het kritische gevoel van zijn gebruikers te ontwikkelen, waardoor zij het kaf van het koren kunnen scheiden ...

En ChatGPT zelf, wat denkt het ? We stelden hem de volgende vraag :

Wat zou de reden zijn om een artikel niet met kunstmatige intelligentie te schrijven ?

Technologische vooruitgang in kunstmatige intelligentie heeft de manier waarop we omgaan met de digitale wereld radicaal veranderd. Van chatbots en virtuele assistenten tot geautomatiseerde contentcreatie, machines zijn steeds beter in staat om menselijk gedrag na te bootsen en intelligente beslissingen te nemen.

Ondanks de voor de hand liggende voordelen van het gebruik van AI op veel gebieden, is er echter één belangrijke reden om een artikel niet met kunstmatige intelligentie te schrijven : gebrek aan creativiteit en nuance.

Hoewel AI snel en efficiënt inhoud kan genereren, is het nog steeds beperkt in zijn vermogen om origineel perspectief te bieden en de nuances van taal en context te begrijpen. Machines kunnen consistente en grammaticaal correcte teksten produceren, maar ze kunnen de subtiliteit en emotie die een menselijke pen kan bieden, niet capteren.

Als gevolg hiervan kan het gebruik van een AI om een artikel te schrijven leiden tot slechte en smakeloze inhoud. Algoritmes kunnen gemakkelijk vervallen in voorspelbare en repetitieve patronen, waardoor het artikel saai kan worden om te lezen.

Daarnaast kan het gebruik van AI om verhalen te schrijven negatieve gevolgen hebben voor de journalistieke industrie. Machines kunnen artikelen produceren met een snelheid en een schaal die onmogelijk kunnen bereikt worden door menselijke schrijvers, wat kan leiden tot banenverlies en oneerlijke concurrentie in de industrie.

Uiteindelijk, hoewel het gebruik van AI misschien een snelle en eenvoudige oplossing lijkt voor het produceren van inhoud, kan het de menselijke creativiteit, empathie en begrip niet vervangen. Artikelen geschreven door menselijke schrijvers kunnen een uniek en origineel perspectief bieden, evenals een kwaliteit van schrijven die niet door machines kan bekomen worden.

Kortom, het gebruik van AI om artikelen te schrijven lijkt misschien aantrekkelijk vanwege de snelheid en efficiëntie, maar het kan leiden tot smakeloze en emotieloze artikelen. Het is belangrijk om de unieke waarde van het menselijk perspectief te erkennen bij het schrijven van artikelen en om creativiteit en originaliteit over te laten aan menselijke schrijvers.